Atzera begira, aurrera egiteko

2018an sartu berri gara eta une aproposa iruditu zait Blaganen ibilbideari errepasotxoa emateko. Bi urte dira Blagan Euskara Elkartea sortu zela; beraz, oraindik ibilbide laburra da gurea, baina uste dut hasia dela poliki-poliki bere fruituak ematen.

Kontzientzia hartu

Elkartearen lehen eginkizunetako bat kontzientziazioa da: Hondarribian, euskaldunok gehiengoa izanda ere, euskaraz bizitzeko oraindik asko falta den kontzientzia; izatez herri euskalduna garen arren, batez ere erdaraz bizi den herria garen kontzientzia.

 

blagan_eguna_05-768x576
Manifestazio-kale jira Blagan egunean, “Itxeki euskarari” lelopean.

Eta horretarako lehen pausoa, elkartearen beraren sorrera izan zen, Hondarribian euskararen etorkizunarekin arduratuta zegoen jendea biltzeko eta elkar ezagutzeko balio izan baitzuen. Hasiera horietan 35 bat lagun elkartu ziren, eta herrian kontzientzia hori zabaltzeko lanean hasi.

Horrela egin dira ordutik hainbat ekimen: Blagan elkartearen aurkezpen-ekitaldia bera 2016ko ekainean, 2017an ospatutako Blagan eguna eta Euskara Nazioarteko Egunean (abenduaren 3an) aurkeztutako mosaiko erraldoia, baita Hondarribia aldizkarian hilero betetzen dugun atal hau berau ere.

Ez nuke jakingo esaten ekimen horiekin bi urte eskas hauetan lortutakoa asko ala gutxi den, baina, nire uste apalean, begibistakoa da zerbait lortu lortu dugula. Datuak ikustea baino ez dago: aurkezpen-ekitaldian bertan Itsas-etxea bera ia osorik bete genuen, 300 bat lagun bilduz (eta kamiseta pila salduz ere!); Blagan egunean ere, nahiz eta eguraldia etsai izan genuen, aurreikuspen guztiak gainditu ziren “Itxeki euskarari” lelopean egindako manifestazioan, bazkari herrikoian eta ondorengo jai giroan bildutako jendearekin; eta zer esanik ez mosaiko erraldoiarekin, non, euskararen aldeko atxikimendua adierazteko herritarren 500 argazki lortzeko erronka jarri bagenuen ere, 700 baino gehiago lortu genituen.

Gainera, herritarren parte hartzea lortzeaz gain, Udalean ere zerbait mugitzea lortu dugula esango nuke. Eta horren erakusgarri dira, besteak beste: gure herriko errealitatea zein den ezagutzeko, Soziolinguistika Klusterrak Udalaren eskariz euskararen erabilerari buruzko ikerketa bat egin izana (zeina Blagan elkartearen lehen eskaeretako bat izan zen); edota mosaiko erraldoiaren kanpainarekin Hondarribiko udalak bat egin, eta abenduko ekitaldia egiten lagundu izana.

Hori guztia dela eta, uste dut Blaganek lortu duela bi urte hauetan herritarren artean, baita Udalean ere, euskararen gaia mahai gainean jartzea: Blaganek bere lekutxoa egin du (eta egiten ari da) herrian, jendea mugitzeko gaitasuna erakutsi du behin baino gehiagotan, bazkide kopurua bera ere ia hirukoiztu egin du bi urte hauetan, Udalak hainbat ekimenetan parte hartzea eragin du…

IMG-20170607-WA0002
Martxel Mariskalen “Azken zakatzak” poema liburuaren aurkezpena, jendez beteta.

Jakina, egindakoa baina askoz gehiago da egiteko dagoena, eta baliteke bi urte hauetan gehiago lor zitekeela ere. Baina, behintzat, urak mugitzea lortu dugu eta horixe da gauzak aldatzen hasteko lehenbiziko eta ezinbesteko pausoa: ohartzea Hondarribiaren etorkizuna euskaraz izatea nahi badugu, ez dela berez etorriko eta horretarako guztiok, bakoitzak beretik eta ahal duenetik, lan egin beharko dugula.

Esparruak irabazi

Kontzientziak astintzeaz gain, elkartearen beste eginkizunetako bat da euskaraz bizi nahi dugunontzat esparruak irabaztea, euskaraz normaltasunez bizi gaitezkeen une eta tokiak gero eta ugariagoak izatea, alegia. Eta horri ere ekin genion: mendi irteerak, bakarrizketa saioak, liburu aurkezpenak…

Hala ere, argi dago guk eskaintzen duguna ez dela asko, baina egia ere bada gehiena ez dagoela gure esku. Gure herriko aisialdia euskaraz izatea hondarribiar guztien kontua da: kiroldegia, kirol eta kultur elkarteak, dendak, tabernak, Udala… Eta gure eginkizuna akuilatzea da, guztiok norabide berean joan gaitezen eta hondarribiarrok denbora librea euskaraz gozatzeko aukera zabalagoa izan dezagun bultzatzea, baita horretan besteen bidelagun izatea ere.

Horretarako, gainerako eragileekin (elkarte, Udal eta, oro har, herritarrekin) elkarlana ezinbestekoa da, eta dagoeneko izan dira halakoak. Espero dut datozen urteetan horren fruituak era agerikoagoan sumatzen hastea.

Aurrera begirako erronkak

artikutza 2
Abenduko mendi irteerako une bat, Artikutzan.

Azkenik, nik esango nuke aurrera begira ditugun erronkak, orain arteko bideari jarraituz, honakoak direla: herritarron kontzientziazioan sakontzea eta aktibazioan eragitea, eta euskararentzat (azken batean, euskaraz bizi nahi dugunontzat) esparru gehiago eta esanguratsuagoak irabaztea. Eta uste dut 2018a urte garrantzitsua izan daitekeela bi arlo horietan aurrerapauso garrantzitsuak egiteko. Izan ere, aurten anbizio handiko ekimenak jarriko dira martxan gure herrian, baina berauek, Udalaren gidaritzapean aurrera eramango badira ere (eta datu hau garrantzitsua bada ere), arrakastatsuak izatekotan, herritar guztion inplikazioa eta parte hartzea eskatuko dute.

Bata, Euskaraldia. Euskal Herri osoan egingo den ekimena da, urtearen bukaera aldean egingo dena (abenduaren 3an amaituko da) eta honako hau duena helburu: ahalik eta jende gehien 11 egunez euskara hutsez bizitzea Euskal Herri osoan. Esan bezala, Hondarribian ere helduko zaio erronkari eta, Udalaz eta Blaganez gain, herritar eta eragile guztien inplikazioa exijituko duenez, euskararen aldeko kontzientziazioan eta euskaldunon aktibazioan bultzada erabakiorra izan daiteke.

Bestea, Euskararen Aholku Batzordea. 2018an Udalak aholku batzorde hau martxan jartzeko asmoa du, eta haren helburua da herriko elkarte eta erakunde nagusien (Udalaren, merkatarien, ostalarien, elkarteen, kirol taldeen, kiroldegiaren, ikastetxeen…) parte hartzearekin euskararen normalizaziorako plan estrategiko bat diseinatzea, guztiok norabide berean arraun egin dezagun. Dudarik gabe, parte hartze zabala lortu eta bertan adostutakoa betetzen bada, honek euskaraz bizi ahal izateko esparru asko eta herrian garrantzitsuak direnak irabazteko aukera paregabea eskainiko du.

mosaikoa
Mosaiko erraldoia, herritarrek bidalitako argazkiekin osatua.

Beraz, ikus dezakezuenez, xume-xume eta urratsez urrats bada ere, azken bi urteetan lortu dugu urak harrotzea, eta aurtengoa jauzi handia bilaka daiteke euskararen etorkizunarentzat gure herrian.


Ongi etorri zu ere!

Noski, aipatutako guztiak ez du esan nahi, erronka nagusi horietaz gain, ez garela bestelako gauzetan arituko. Hemen jarraituko dugu, gure ahalmenaren arabera, zuen kontzientziak astintzen, kultur ekintzak eta jaiak antolatzen, aldarrikapenak egiten eta, batez ere, euskaraz bizitzen eta gozatzen ahalegintzen.

Eta, horretarako, zuen guztion parte hartzea ongi etorria izango da, elkarrekin gehiago lor dezakegulako, denok beharrezkoak zaretelako, guztiok batera gehiago gozatuko dugulako.

Eneko Oiartzabal Gerriko

Hondarribia aldizkarian 2018ko urtarrilean argitaratua

Joerari kontzientzia

Lehengoan lagun batekin hizketan, euskaraz gutxi egiten duela hasi zitzaidan. Ez ginen aurrez aurre ari, teknologiek eskaintzen dizkiguten modu (berri) hauek baliatuz baizik, alegia, mezu-trukean. Ez dut gogoratzen zehazki elkarrizketa zerk eragin zuen. Beharbada, mosaiko erraldoiaren kanpaina izango zen? Euskararen inguruko zerbait izan zen. Hori seguru. Umeekin baietz, baina helduekin ia beti gazteleraz egiten duela. Bera izaten dela askotan euskaraz mintzatzeko proposatzen duena. Horra, bere berezko borondatea. Baina inertzian erortzen dela. Gaztelerarako joera handia duela. Eta euskaraz egitea kosta ere egiten zaiola. Gero eta gehiago, gainera. Eta horrek kezkatu egiten duela. Euskara galtzen ari dela iruditzen zaiola, lausotzen ari zaiola, ezabatzen ari zaiola. Eta horrek kezkatu egiten duela. Benetan kezkatzen.

“Joerari kontzientzia”, erantzun nion. Eta bilatzeko konplizitateak besteengan. Eta saiatzeko, ez etsitzeko… Eta horrela aritu ginen mezu-trukean.

Elkarrizketa transzendentea iruditu zitzaidan, txat sistema hauetan ohikoan ez bezalakoa.

Inork behartu gabe, zeuk zeure hautuz egiten duzunak, zeuregan dauzkan ondorioak batzuetan ez baitituzu atsegin, eta horren inguruan pentsatzera ekarri ninduen mezu-trukeak.

Inork behartu gabe egiten duzunak, bai, baina hautu kontzienterik gabe, ordea. Are gehiago, zeure kontzientziari galdetuz gero, eguneroko hautua, inertziaren hautua, zeure hautu kontzientea izango zen horren kontrakoa delarik.

Bihotzean daramaguna, nahi duguna, barru-barrutik ateratzen zaiguna egitea garrantzitsua da. Ez da erraza izaten, ez. Gaurko gizartean ez da inondik ere bide errazena. Eta askotan ez dugu lortuko. Baina ezin dugu amore eman. Bestela, gurea ez den bizitza batean txertatua aurkituko dugu noizbait geure burua, gure berezko izatearekin zerikusirik ez duen bizitza batean. Eta hori ez da batere erosoa.

Hori gertatzen bazaigu ezin gara ondo sentitu, ezin gara gustura egon, ez gara gure bizitzaren jabe izaten ariko. Gorputz arrotzean bizitzera kondenatuak. Noizbait, bizi dugun fantasiaren geruzak desagertuko dira, eta ondoezak, frustrazioak, hutsuneak, haserreak hartuko gaitu, dela gertatzen zaigunaren kontzientziaz, dela batere kontzientziarik gabe, gure ondoezaren zergatiaren susmo zipitzik gabe. Norbait, zerbait, guk hauspotu nahi ez genuen logikaren bat, izan da gure eguneroko hautuen jabe, gure gorputzaren jabe, hein handi batean, eta borrokatu nahi genuen horren zoritxarreko laguntzaile bihurtu gara.

Ez da zalantzarik gaur egun euskaraz egitea boladaren kontra egitea dela, olatuen kontra, inertzien kontra. Hauslea dela. Gaztelaniak, frantsesak, ingelesak… duten botere hegemonikoen kontra egitea dela. Emakumeen berdintasunaren alde egitea hauslea den bezala, gizonena den mundu honetan. Edo giza duintasunaren alde egitea hauslea den bezala, gizagabetze joerak natural hartzera iritsi garen honetan. Edo ingurugiroaren zaintzaz modu eraldatzailean aritzea hauslea den bezala, etxerik gabe (etxe goxorik gabe, behintzat) geratzeko arriskua dugun honetan. Badira, bai, eremu horietan guztietan, eta euskara ez da salbuespena, diskurtso hegemonikoak bereganatzen saiatu diren leloak. Baina horrek ez gaitzala gehiegi erlaxa, eraldaketa gertatuko bada, ez baitute hegemoniek ekarriko. Horretaz ohartuaz, gertatzen denaren eta zaigunaren kontzientzia hartuaz gure berezko izateari bide egingo diogu. Helmuga ez da gure esku egongo, ez, beharbada ez, baina bizitza bidea da.

Euskarak ere balio du, bai, kontzientziak mugitzeko!

Maite Darceles, Blagan-eko kidea

Hondarribia Aldizkarian argitaratuta, 2017ko abenduan

 

EUSKARA, JALGI HADI MUNDURA?

Hasteko, Maite Berrueti lapurtutako galdera batekin hasiko naiz: NASAra idatzi beharko bazenu, zein hizkuntzatan egingo zenuke? Pentsatu erantzuna, eta beheko testua irakurri eta gero, egin berriro galdera hau zeure buruari.

Dagoeneko gehienek jakingo duzuen bezala, hemendik gutxira, abenduaren 3an, Frantzisko Xabierkoaren egunean, Euskararen Nazioarteko Eguna ospatuko da: egingo dira ekitaldiak, esango dituzte batzuek eta besteek euskararen aldeko hitz politak, aldarrikatuko dute euskara mundu osora, entzungo dugu euskararen txantxangorriaren abestia behin eta berriz…

Hain zuzen ere, Frantzisko Xabierkoaren garai bertsukoa zen eta, hau bezala, nafarra zen Bernart Etxepareren hitzak bihurtu zaizkigu Euskararen Egunaren lelo nagusi: euskara, jalgi hadi plazara, jalgi hadi mundura! Eta halaxe gabiltza gu ere, ia 500 urte beranduago, euskarari bere tokia eman nahian-edo.

Halaxe egin zuen, adibidez, Hondarribian bizi izan zen Joxe edo “Joseba” Ormazabal apaizak 1969an: Neill Amstrong, Michael Collings eta Edwin E. Aldrin ilargira heldu eta handik itzuli zirenean, Joxek zorion eskutitza bidali zien NASAra, euskaraz. Eta erantzuna jaso ere jaso zuen. Hortaz, hark ez zuen zalantzarik izan, eta “euskara, jalgi hadi mundura!” leloa bere eginez, konplexurik gabe erakutsi (eta demostratu) zuen euskarak gainontzeko hizkuntzek adina balio duela, gurerako zein mundu zabalerako.

Baina batzuetan batek ez daki aurrera goazen ala atzera, egia esan. Izan ere, orain ia bostehun urte edo orain ia berrogeita hamar urte ez bezala, euskara administrazioan, unibertsitatean eta beste hainbat eremutan sartzea lortu dugu. Baina badirudi “gure” administrazioan, “gure” unibertsitatean, guretzat denean soilik balio duela, eta orain hainbeste urte Joxek emandako lezioa, ikasi ordez, ahantzi zaigula; bestela, galdetu Urkullu jaunari, bai, gure Lehendakariari.

Urkullu orain gutxi Quebec aldean ibili da eta bertako ordezkari politikoekin elkartu. Eta itxura denez, gure Lehendakariak ez daki frantsesez; beraz, itzultzaile batekin aritu da. Horraino dena normal, dena ondo. Kontua da Quebec-en euskaldunok (zati handi bat, behintzat) ordezkatzen gaituen pertsonak ez duela itzultzailea izan frantsesa eta euskararen arteko zubia egiteko, Quebec-Euskadi harremanak eskatu beharko lukeen moduan, baizik eta frantsesa eta espainolaren artekoa egiteko! Beraz, hortxe ibili zaigu Urkullu jauna, munduan zehar, gure izenean eta espainol jatorrean, gero frantsesera itzulia izateko. Ai, gure Joxe apaizak burua altxatuko balu!

Baina, tira, Lehendakaria egurtzen eta harrikatzen hasi aurretik, begira diezaiogun geure buruari ere: ez al dugu gauza bera egiten guk, aurrean duguna ezagutzen ez dugunean, automatikoki erdaraz egiten diogunean? Eta arazoa hori bakarrik balitz, gaitzerdi! Baina zenbatetan egiten dugu euskaldunon artean erdaraz? Eta zer egiten du hainbeste euskaltzalek egunkari erdaldunak irakurtzen, albistegiak ETB2n ikusten, edota Facebook gaztelaniaz erabiltzen? Ba, suizidatu. Maialen Arzallusek Euskadi Irratian primeran azaldu zuen moduan, euskaldunok geure hizkuntzan egin genezakeena beste batean egiten dugun aldiro, geure buruaz beste egiten dugu. Aldiro-aldiro geure barneko zatitxo bat akatzen dugu eta, horrela, zatitxoz zatitxo, zeharo arrotz bihurtu arte.

Hortaz, geure buruarekin guztiz bukatu baino lehen, Bernarten eta Joxeren izpirituek bidea argitu diezagutela, eta jalgi dezagun euskara mundura!

Amaitzeko, aipatutakoez zenbait ohar:

  • Joxe apaizaz: Joxeren eta bere lezioaren berri Maite Berrueti zor diot, eta Hondarribia aldizkariko 162 zenbakian argitaratu zen, 2004ko maiatzan.
  • Urkulluren abenturez Quebec-en: argi azaldu zituen Jose Mari Pastorrek Berrian, azaroaren 4an, Quebecen espainolez izeneko artikuluan.
  • Euskaldunon suizidioaz: Maialen Arzallusek ezin hobeto deskribatu zuen euskaldunon joera suizida Euskadi Irratiko Faktoria saioan, azaroaren 6an.
  • Euskararen txantxangorriaz: badakizue kukuak, gehienetan, txantxangorriaren kabian jartzen omen duela bere arrautza eta txantxangorriarena bota? Eta azken honek arrautza arrotza berea balitz bezala zaintzen duela? Eta nik diot: ez al zegoen euskararen irudia izateko beste txoririk?

Eneko Oiartzabal Gerriko, Blagan-eko kidea

Hondarribia Aldizkarian argitaratuta, 2017ko azaroan

 

Euskararen nazioarteko eguna ospatzen!

IMG-20171203-WA0004

Egun garrantzitsua gaurkoa, azken hilabeteetan argazkien mosaikoa osatzen ibili gara “itxeki euskarari” leloarekin, eta gaur izan da lan horren aurkezpena, nazioarteko euskararen egunarekin bat eginda. Jende asko hurbildu da Itsas Etxera antolatu dugun ekitaldian parte hartzera.  Lehenengo zatian Udaletxeko zinegotziek mezua irakurri dute eta “Euskara munduan, besteen ahotan” dokumentala ikusi dugu. Ondoren Aitor Errazkin eta Egoitz Zelaia bertsolariek bigarren zatiari hasiera eman diote, San Jose Ikastetxeko eta Ama Guadalupekoa ikastetxeko ikasleek prestatutako bideoak ikusi ditugu, Talaiako DBHko ikasleek “beti euskaraz cup song” abestu dute eta Talaia batxilergoko ikasleek musika emanaldia eskaini digute. Momentu horretan mosaikoa osatzeko jaso ditugun argazki guztiak banan bana pantailan ikusteko aukera izan dugu, guztira 700 argazki jaso dira!  Lastima denak mosaikoan sartu ezin izana! Bidalitako argazki guztiak kontuan hartuz sarien zozketa bat egin da, eta abestien bidez saioa bukatu dugu. Ondoren, kalejiran, mosaikoa jarrita dagoen lekuraino hurbildu gara eta han abestuz ekitaldia amaitutzat eman da.

Blagan euskara elkartetik eskerrak eman nahi diegu gaurko eguneko protagonista guztiei: San Jose, Ama Guadalupekoa, Talaia ikastetxeetako ikasle eta irakasleak, Aitor Errazkin eta Egoitz Zelaia bertsolariak, Joseba Sarriegi eta Eider Ugartemendia aurkezleak, Blagan mosaiko taldeko kideak, Hondarribiko udaletxea…  eta bereziki, argazkiak bidali dituzten herritar euskaldun guztiei!

20171203_133231 (Small)

DSC_5401 (Small) DSC_5423 (Small) DSC_5421 (Small) DSC_5410 (Small)20171203_132334 (Small)20171203_135227 (Small)